terça-feira, 24 de novembro de 2015

MAGNA CAEDES LUTETIAE PERPETRATA TERROREM FUDIT

Lutetia iterum in terrorem incidit: sero vespere die 13 mensis Novembris petitiones territorum variis locis effectae sunt: in atrio Bataclan, ubi concentus audiebatur, audientes plus quam centum perierunt, centum autem obsides manserunt usque ad adventum biocolytarum “capite coriaceo”. Etiam apud Stadium Francogalliae displosum est ubi certamen pedilusorum inter Galliam et Germaniam eveniebat. Alibi aliter arma ignivoma (Kalashnikov) crepitaverunttres voluntarii sui interemptores (kamikaze) zonis displosis alios occiderunt; quartus ictus est eodem exitu; VII tromocratae perierunt, octavus effugit. Territores promiscue interfecerunt simulque clamantes suum Deum celebraverunt. Tres in Belgio comprehensi sunt quorum unus frater fugitivi est, tertius autem frater impetitor Lutetiae periit. In summa CXXIX inermes ceciderunt; CCCLII sauciati sunt ex quibus prope centum graviter se habent. Auctor petitionis fertur Jihadista civis Belga esse qui in Syriam confugerit.
Insidiae tromocraticae ubicumque timentur; etiam in Europa a viris Chalifi iam pugnatur, nulla natio secura est. Praesides Baracus Obama et Vladimirus Putin de re Syriaca solvenda nuper apud conventum nationum quaestuosa industria potentissimarum (G20) collocuti sunt. Praeses Franciscus Hollande coram senatu et populi legatis declaravit Francogalliam bellum gerere: opus esse Chartam Constitutionis mutare ut contra regnum Chalifi pugnaretur. Incursiones aëronauticae in Syriam crebriores factae sunt: pyroboli in urbem Raqqa, Jihadistarum caput, coniecti sunt ut vehicula delerentur ad petroleum transferendum.
Scripsit Lydia Ariminensis - 17/11/2015 21h01 in http://ephemeris.alcuinus.net/nuntius.php?id=1029

terça-feira, 25 de novembro de 2014

Dilma iterum vincit Dilma Rousseff vix adversarium suum superavit, iterum sellam supremam Brasiliae sibi comparans: 51,6% consensuum obtinuit contra Aëcium Neves, candidatum conservativum. "Comitia memorabilia vici. - inquit - Dialogo acclinis sum, hoc alterius praesidentatus officium erit: in pace et democratia gubernare." Brasilienses in duas fere aequas partes divisi esse videntur, altera regionum miserarum septentrionalium et orientalium, quae Dilmam suffulserunt, altera ditioris meridiei conservativis favens. Duo proposita civibus obtulerunt candidati, dum oeconomiae auctus minuitur et mercium pretia increscunt: Dilma, quae Factioni Operariorum praeest, vectigalia imponenda esse putat mercibus externis et auxilia pauperibus ferenda, Aëcius liberae mercaturae favet, a Marina Silva olim Dilmae ministra et vehementi servatrice rerum naturae sustentus. Posthac magis arduum erit munus Dilmae Rousseff, cui amplus consensus allatus ipsi et antecessori Ignatio Lula (qui in imagine eam amplectitur), cuius auctoritas magno auxilio fuit, defecit: nam difficultates oeconomicae instant, pauperes condiciones suas ultra ad melius verti postulant, vastatio regionis Amazonicae indigenis minatur. Scripsit Herimannus Novocomensis - 27/10/2014 23h23

quarta-feira, 30 de novembro de 2011

LATIM

terça-feira, 29 de novembro de 2011

Textos para Prova Oral de Latim

APOSTOLI AD ROMANOS EPISTULA SANCTI PAULI
TEXTO 1
Capítulo 1
1 Paulus servus Christi Iesu, vocatus apostolus, segregatus in evangelium Dei,
2 quod ante promiserat per prophetas suos in Scripturis sanctis
3 de Filio suo, qui factus est ex semine David secundum carnem,
4 qui constitutus est Filius Dei in virtute secundum Spiritum sanctificationis ex resurrectione mortuorum, Iesu Christo Domino nostro,
5 per quem accepimus gratiam et apostolatum ad oboeditionem fidei in omnibus gentibus pro nomine eius,
6 in quibus estis et vos vocati Iesu Christi,
7 omnibus, qui sunt Romae dilectis Dei, vocatis sanctis: gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo.
8 Primum quidem gratias ago Deo meo per Iesum Christum pro omnibus vobis, quia fides vestra annuntiatur in universo mundo;
9 testis enim mihi est Deus, cui servio in spiritu meo in evangelio Filii eius, quomodo sine intermissione memoriam vestri faciam
10 semper in orationibus meis obsecrans, si quo modo tandem aliquando prosperum iter habeam in voluntate Dei veniendi ad vos.

TEXTO 2

Capítulo 3
1 Quid ergo amplius est Iudaeo, aut quae utilitas circumcisionis?
2 Multum per omnem modum. Primum quidem, quia credita sunt illis eloquia Dei.
3 Quid enim, si quidam non crediderunt? Numquid incredulitas illorum fidem Dei evacuabit?
4 Absit! Exstet autem Deus verax, omnis autem homo mendax, sicut scriptum est: “ Ut iustificeris in sermonibus tuis et vincas cum iudicaris ”.
5 Si autem iniustitia nostra iustitiam Dei commendat, quid dicemus? Numquid iniustus Deus, qui infert iram? Secundum hominem dico.
6 Absit! Alioquin quomodo iudicabit Deus mundum?
7 Si enim veritas Dei in meo mendacio abundavit in gloriam ipsius, quid adhuc et ego tamquam peccator iudicor?
8 Et non, sicut blasphemamur, et sicut aiunt quidam nos dicere: “ Faciamus mala, ut veniant bona ”? Quorum damnatio iusta est.
9 Quid igitur? Praecellimus eos? Nequaquam! Antea enim causati sumus Iudaeos et Graecos omnes sub peccato esse,
10 sicut scriptum est:
“ Non est iustus quisquam,
11 non est intellegens, non est requirens Deum.
12 Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt;
non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.
TEXTO 3
Capítulo 14
1 Infirmum autem in fide assumite, non in disceptatio nibus cogitationum.
2 Alius enim credit manducare omnia; qui autem infirmus est, holus manducat.
3 Is qui manducat, non manducantem non spernat; et, qui non manducat, manducantem non iudicet, Deus enim illum assumpsit.
4 Tu quis es, qui iudices alienum servum? Suo domino stat aut cadit; stabit autem, potens est enim Dominus statuere illum.
5 Nam alius iudicat inter diem et diem, alius iudicat omnem diem; unusquisque in suo sensu abundet.
6 Qui sapit diem, Domino sapit; et, qui manducat, Domino manducat, gratias enim agit Deo; et, qui non manducat, Domino non manducat et gratias agit Deo.
7 Nemo enim nostrum sibi vivit, et nemo sibi moritur; 8 sive enim vivimus, Domino vivimus, sive morimur, Domino morimur. Sive ergo vivimus, sive morimur, Domini sumus.
9 In hoc enim Christus et mortuus est et vixit, ut et mortuorum et vivorum dominetur.
10 Tu autem, quid iudicas fratrem tuum? Aut tu, quare spernis fratrem tuum? Omnes enim stabimus ante tribunal Dei;
11 scriptum est enim:
“ Vivo ego, dicit Dominus,
mihi flectetur omne genu,
et omnis lingua confitebitur Deo ”.

domingo, 23 de outubro de 2011

Dicionário de latim


Caros alunos o link para o Dicionário de Latim é

http://www.4shared.com/get/ixOmggGG/Dicionrio_Latim-Portugus.html

A senha é: spqr2008


Bons estudos!

domingo, 2 de outubro de 2011

CURSO DE EXTENSÃO EM LINGUA LATINA

CAROS ALUNOS DO CURSO DE EXTENSÃO EM LÍNGUA LATINA. AGRADEÇO IMENSAMENTE A PARTICIPAÇÃO NA ULTIMA AULA. PARA TANTO DEIXO OS MEUS CONTATOS PARA ENVIO DA APOSTILA E QUALQUER DÚVIDA QUE HOUVER. EMAIL. PROFPACHECUS@HOTMAIL.COM

sábado, 17 de setembro de 2011

De Libyae bello civili

Mahometus Gaddafi in Libya fidelium suorum defensionem strenue ducit: hoc diurnariis nuntiavit Nuntius praesidentis Moses Ibrahim, confirmans copias per multos menses armis rebellibus resistere posse. Cui repugnat secretarius Foederis Atlantici Andreas Fogh Rasmussen, expeditionem certus fere confectam esse: "Inceptum - ait - brevi tempore desinet, Foedus tamen non proficiscetur donec Gaddafianae militiae bellum gerere pergent."

Nuntius praesidentis dignitate spoliati Foedus Atlanticum accusat, quod pyrobolis de aëronavibus deiectis Syrti aedificia civilia diruta sint ubi CCCLIV incolae interissent; quo in oppido - Moses fatur - MM circiter incolae ob occidentalium adgressionem XVII diebus recentissimis perierunt; rebelles Syrtim obsident victoria confisi. Bani Walid, in oppido occidentali, acerrime dubio cum exitu pugnatur: die Veneris rebellium acies copioso missilium deiectu repulsae sunt.

Rebelles tamen vitae consuetudines in regionibus pacatis restituere conantur, ubi pueri et puellae hodie primum in scholas redierunt.

Scripsit Herimannus Novocomensis - 17/09/2011 21h29

terça-feira, 28 de dezembro de 2010

INVESTIGATIONES RISUS VARIAE HOMINUM AETATIS


Quaedam ephemeris in America septentrionali edita, cui titulus Res Primae (anglice, 'First Things'), in meo conventu (id est, domo religiosa) singulis mensibus recipitur. Cuius in novissimo volumine quoddam insolitum demoscopium, ab investigatoribus de Universitate Glamorganiae in Cambria effectum, summatim relatum est. Qui enim inquisivere de risu, illud praesertim scire cupientes, quem ad modum risus crebritas raritasque mutentur in aetatibus humanae vitae invicem succendentibus. Diurnarius narrat illos investigatores, homines laboriosissimos, repperisse, media habita ratione, infantes etiam trecenties singulis diebus ridere; adulescentes autem, minores viginti annis natu, fere sexies tantum in eodem temporis spatio.

Qui inter annum vicesimum et tricesimum versantur fere quadries rident per diem; illi tamen qui inter triginti et quadraginta annos nati sunt, saepius, id est, quinquies. Cuius incrementi, ne nimiam sit admirationem vel incredulitatem moturum, investigatores hanc suggerunt caussam, homines post annum tricesimum, nostris saltem temporibus, infantium cacchinis crebrius adesse; et risus, ut experientia docet, risum parit. Qui quinqagesimum agunt annum, se risui ter tantum quotidie dedunt; qui autem sexagesimum, bis et dimidies.

Quispiam fortasse dolebit risum decrescere crescente aetate; sed illa labiorum fauciumque commotio non propter se ipsa quaerenda, nec semper gaudium germanissimum quod in aerem prorumpit. Scriptum est certe, fatuus in risu inaltat vocem suam, vir autem sapiens vix tacite ridebit

Martis die 28 mensis Decembris 2010


Nives copiosae ferrivias, aëriportus et itinera impervia (ut in imagine adposita aspicis) in tota Britannia reddunt. Multae aëronaves ex Hithrovia et Gatuicia die Saturni non avolaverunt, pleraque tramina ferriviaria obsessa profecta non sunt, centeni autoraedarii apud Mamucium (*) in via M6 algentes pernoctaverunt. Similia ex Hibernia, Vallia, Scotia et tota Anglia referuntur. In aëriportibus Germaniae, Galliae, Helvetiae, Daniae, Bataviae et Belgii volatuum deletiones et cunctationes nuntiantur.

Ingentes nivium casus Italiam totam obumbraverunt, vel regiones maritimas et mediterraneas; societas cui commissa est viarum autoraedariarum cura accusatur, quod autoductores in via "Solis" appellata nullo auxilio praebito noctu manserint. Acerrimum gelu Poloniam restringit usque ad XXXIII gradus inferiores Celsianos; nives saltem triginta centimetra altae totam civitatem operiunt, quapropter triginta homines rigore perierunt.

(*) Manchester


Scripsit Herimannus Novocomensis - 18/12/2010 21h18

sábado, 21 de agosto de 2010

Israëliani et Palaestini colloquia recipient



USAe ministra rebus exteris addicta Hilaria Clinton nuntiavit legatos regiminis Israëliani cum Palaestinis de pace acturos esse: postridie Kalendas Septembres, iuxta Baraci Obama invitationem, Vasintoniae convenient Israëlis minister primarius Beniaminus Netanyahu et Palaestinae Auctoritatis praesidens Mahometus Abbas ut colloquia incipiant. "Aderunt - inquit Hilaria - Aegyptiorum praesidens Hosnis Mubarak et Jordaniae rex Abdulla, quorum auctoritas et studium paci adsequendae utillima erunt: maximi momenti est omnes conatibus nostris favere, nam difficiles res fuere, difficiles erunt."

Diu USAe legatus Georgius Mitchell tam cum Beniamino quam cum Mahometo singulatim convenerat, item Hilaria telephonice saepe collocuta est. Cum Palaestinorum praesidens antequam colloquia coepissent postularet fines restitui, ubi ante annum MCMLXVII eius populus vitam ageret, Israëlianorum gubernator nullam praeviam condicionem tolerandam esse proclamabat. Intercessit Antonius Blair, olim minister primarius Britannorum, nunc legatus "quattuor" (id est ONUs, USAe, Unionis Europaeae et Russiae, quae ad pacem in oriente medio restituendam operam coniunctim dant).

Nihilo minus minima - aiunt observatores - pactionis spes.


Scripsit Herimannus Novocomensis - 21/08/2010 00h30

quinta-feira, 13 de agosto de 2009

Genoma


In orbe Investigatione genomatis (DNA) inventum est hominem praeterita exeunte septimana necatum a biocolytis Indonesianis non fuisse huius terrae maxime quaesitum tromocratam Noordin Mohammed Top. - 12/08/2009

De typhone litora Sinensia percussuro


Orae Sinae ad Eurum spectantes undis usque ad novem metra proceris percutiuntur, postquam tota Taiuania typhone Morakot appellato vastata est. Qua insula septipedali pluviae tempestate demersa, triginta circiter homines dispersi sunt, plurima aedificia diruta, amplum deverticulum in mare corruit (quod in imagine adposita aspicere potes): talem procellam ibi quinquaginta annos nemo commemorat. Antea pluvia ingens Insulas Philippinas demerserat, labibus et eluvie incolas affligens atque decem homines occidens.
Auctoritates, quae putant maximam ventorum fluctuumque vim die dominico vergente fore, mille milium saltem incolas ex provinciis Zhejiang et Fujian effugere iusserunt, XXXV milia navium in portus revocaverunt, vias maximas vehiculis interdixerunt, octo milia milium nuntios telephonicos fugae gratia miserunt.
Scripsit Herimannus Novocomensis - 09/08/2009 15h07

quinta-feira, 18 de dezembro de 2008

Revisão de Língua Portuguesa para estudo do Latim

1) Sintaxe

É muitíssimo útil ao aluno antes de se iniciar na língua latina uma revisão sobre a sintaxe portuguesa, isto é, sobre os termos essenciais da oração, predicação verbal, termos integrantes da oração e termos acessórios da oração. Antes é necessário saber o que é uma frase, uma oração e um período.

1. Frase: é um enunciado lingüístico que possui sentido completo.

Por exemplo:
Silêncio!
Os alunos chegaram atrasados.
Espero que eles não faltem.

Tipos de frases
De acordo com a maneira com que pronunciamos a frase, ela pode ser:
a) Declarativa:
Você estuda latim.
Declara alguma coisa (estudar latim) a respeito de alguém (você).
b) Interrogativa:
Você estuda latim?
Interroga-se alguma coisa () a respeito de alguém (você).
c) Exclamativa:
Você estuda latim!
Demonstra-se admiração, surpresa, espanto, pelo fato de alguém (você) fazer alguma coisa (estudar latim).
d) Imperativa:
Estuda latim.
Expressa ordem, pedido, conselho,etc.

Observe que a frase pode ou não se organizar em torno de um verbo. Desde que o enunciado tenha sentido completo, ele constituirá uma frase.

2. Oração: é uma reunião de palavras ou a palavra com que manifestamos aos nossos semelhantes, de maneira completa, um pensamento. É constituído de sujeito e predicado, ou pelos menos de predicado, já que, podem ocorrer orações que não têm sujeito.

P.ex.:
Faz Frio.
O aluno fez o exercício.

3. Período: é a frase constituída por uma ou mais orações. Pode ser:
a) Simples: é constituída por uma única oração, que recebe o nome de oração absoluta.

P.ex.: Carlos dormia na sala.
Ele toca violão

b)Composto: é constituído por mais de uma oração.

P.ex.: Raspou,/ achou,/ ganhou.
Ela saiu da sala/ e não voltou mais.
Espero/ que todos compareçam à reunião.


2. TERMOS ESSENCIAIS DA ORAÇÃO

Diz-se que termos essenciais são aqueles que sustentam a mensagem transmitida por meio de uma oração. São-os: sujeito e predicado

Sujeito é o termo da oração do qual se afirma ou se nega alguma coisa.
p.ex.: A notícia corria de boca em boca
Alexandre Herculano escreveu “O monge de ciste”
O núcleo do sujeito é a palavra principal, que encerra a essência de sua significação.
p.ex.: Os lírios brancos embelezam os campos (Lírios é o núcleo do sujeito)

Como descobrir o sujeito de uma frase? Suponha-se a oração “Pedro quebrou o disco” descobrimos o sujeito perguntando:
Quem quebrou o disco?
R.: Pedro
Sócrates discorreu sobre a alma
Quem discorreu sobre a alma?
R.: Sócrates.
Os romanos honravam seus deuses
Quem honrava seus deuses?
R.: Os romanos

Se o sujeito é a pessoa ou coisa sobre a qual se faz alguma declaração, é evidente que o sujeito dever ser constituído de substantivo, pois a esta classe de palavras cabe nomear as pessoas e as coisas.

O sujeito, de acordo, com a estrutura da oração , pode ser classificado como: /

Sujeito Predicado

1) Sujeito simples- quando possui um único núcleo,p.ex.: O livro é bom -
Sujeito Predicado Sujeito Predicado

Os livros são bons - Muitos fatos estranhos ocorriam naquela casa

2) Sujeito oculto ou elíptico - quando estiver subtendido na desinência do verbo, daí se chama sujeito implícito ou desinencial.
Sujeito Predicado

(Nós) Chegamos cedo à festa


3) sujeito indeterminado – é aquele que existe , mas não podemos ou não queremos identificá-lo com precisão.

*Ocorre quando o verbo está na 3ª pessoa do plural, sem referência a nenhum substantivo anteriomente expresso.
p.ex.: anunciaram a morte do presidente Getúlio Vargas.
Bateram à porta.
*Ocorre com o verbo: intrasitivo, transitivo indireto ou de ligação acompanhados da partícula SE.
p.ex.: Vai-se à cidade por aquele caminho (VI)
Precisa-se de pedreiros (VTI)
Era-se feliz naquela época (VL)

1.2.Predicado

Predicado é tudo que se afirma do sujeito. Na analise de uma oração, destacamos o sujeito e tudo que resta , exceto o vocativo, será predicado.
P.ex.:
Vossa Excelência agiu com serenidade.
Há frutas aqui.
Chove.

O predicado apresenta-se em três tipos :

Verbal - núcleo é um verbo significativo que traz uma idéia nova ao sujeito (transitivo ou intransitivo)
Nominal - núcleo do predicado é um nome (predicativo). O verbo não é significativo, funcionando apenas como ligação entre o sujeito e o predicativo
Verbo-nominal - contém dois núcleos: verbo significativo e um predicativo
Obs.: Quando houver verbo de ligação, o predicado será necessariamente nominal e quando houver predicativo do objeto, o predicado será verbo-nominal sempre.
Para se classificar o predicado, torna-se indispensável o estudo dos tipos de verbos (transitivos, intransitivos e de ligação).
a) Tipos de verbos
Ligação: expressam estado permanente ou transitório, mudança ou continuidade de estado, aparência de estado (ser, estar, permanecer, ficar, continuar, parecer, andar = estar). Deve-se entender que estes verbos não serão mais de ligação se não estabelecerem relação entre sujeito e seu predicativo.Ex.: Ando preocupado / Andei cem metros, Fiquei triste / Fiquei na sala, Permaneceu suspensa / Permaneceu no cargo, Meu primo virou a canoa / Meu primo virou cantor
Intransitivo: quando a significação verbal está inteiramente contida no verbo, não necessitando de complementação.
Transitivo: pedem complementos verbais para completarem a sua significação. Podem ser transitivos diretos, indiretos e diretos e indiretos, dependendo do complemento.
1.2.1- Predicado nominal
É formado por um verbo de ligação acrescido de um nome (substantivo, adjetivo ou pronome), dito predicativo do sujeito. O núcleo deste predicado é o predicativo, uma vez que o verbo somente estabelece ligação.
Ex.: O rapaz estava apreensivo.

1.2.2-Predicado verbal
É formado por um verbo transitivo ou intransitivo, isto é, um verbo que não seja de ligação. Neste caso, o verbo será sempre significativo, constituindo o núcleo do predicado verbalEx.: Os passageiros desceram / Comprei flores / Comprei-lhe flores
1.2.3-Predicado verbo-nominal
Encerra em si mesmo uma união de predicados. Apresenta um verbo significativo (núcleo do predicado verbal) e um predicativo (núcleo do predicado nominal).Ex.: Ela entrou risonha na sala / João abaixou os olhos pensativo
A regência verbal é importante para se compreender que os verbos devem ser classificados em função do contexto em que se apresentam. Há casos de verbos que aparecem com transitividades diferentes se os contextos foram trocados.
Ex.: Perdoai sempre. - intransitivoPerdoai as ofensas - transitivo diretoPerdoai aos inimigos - transitivo indiretoPerdoai as ofensas aos inimigos. - transitivo direto e indireto


b)Predicativo

Expressa um estado ou qualidade do sujeito ou do objeto. Pode ser representado por: substantivo ou expressão substantivada, adjetivo ou locução adjetiva, pronome, numeral ou oração subordinada substantiva predicativa.
Ex.: Os filhos são frutos / Ela era chata e sem utilidade / Os próximos seremos nós / Todos eram um / O difícil era que ele viesse
O predicativo pode referir-se ao objeto, sendo mais raramente ao objeto indireto (só com o verbo chamar). Exprime, às vezes, a conseqüência do fato indicado pelo predicado verbal.
Ex.: Elegeram o macaco Tião governador / Todos lhe chamavam ladrão / Ele comprou a casa amarela / Ele comprou a bela casa / ele achou bela a casa
Obs.: o predicativo pode vir precedido de preposição (de, em, para, por), de locução prepositiva ou da palavra como (Ele formou-se de advogado / Considerei-o como um farsante / Eles o têm por herói).
c)Objeto Direto
Completa um verbo transitivo direto sem se ligar a ele por preposição necessária. Representa-se por: substantivo, pronome substantivo, numeral, palavra ou expressão substantivada ou oração subordinada substantiva objetiva direta.
Ex.: Amava a mulher / Não direi nada / Ele deixou cinco caídos
Pode indicar: o ser sobre o qual recai a ação verbal, o resultado da ação ou o conteúdo da ação.
Ex.: Castigou o filho / Construiu uma bela casa / Contestou sua reeleição
Objeto direto preposicionado
Completa o sentido de um verbo transitivo direto, com o uso de uma preposição não regida pelo verbo.
Alguns casos deste emprego são indicados pela gramática.
com as formas tônicas dos pron. pessoais - Ele conquistou a mim com sabedoria
com o pronome quem com antecedente expresso - Perdi meu pai a quem muito amava (VTD)
com o nome Deus - Ame a Deus / Adorar a Deus sobre todas as coisas
quando se coordenam pronome pess. átono e substantivo - Ele o esperava e aos convidados.
com VTD usado impessoalmente + se - Aos pais ama-se com carinho (não é voz passiva)
para evitar ambigüidade - "Vence o mal ao remédio"
d)Objeto Indireto
Complemento ligado a um verbo transitivo indireto, ligado a ele por meio de uma preposição necessária, regida pelo verbo.
Pode ser representado por: substantivo ou expressão substantivada, pronome substantivo, numeral ou oração subordinada substantiva objetiva indireta.
Ex.: Ele divergiu do rapaz / A moça apresentou-o a elas / A mãe gostava de ambos
e)Agente da Passiva
Nas orações de voz passiva, é o elemento que pratica a ação verbal, daí seu nome de agente, uma vez que o sujeito é paciente.
O agente da passiva vem precedido de preposição (de, per, por).
Geralmente, aparece na voz passiva analítica, não sendo mencionado na voz passiva sintética. Seu emprego na forma analítica não é obrigatório, podendo ser omitido em função de ter menor importância.
Ex.: A casa foi construída com esforço (Por quem?) / Vários exércitos foram vencidos pelos romanos
F)Complemento Nominal
Tanto o CN como o OI vêm precedidos de preposição obrigatória, mas a palavra que rege esta preposição é diferente nos dois casos: nome (substantivo, adjetivo ou advérbio) no CN e verbo no OI.
Ex.: ofensivo à honra, contrariamente aos nossos anseios, compreensão do mundo ¹ obedecer aos princípios, precisar de auxílio
Deve-se marcar que há uma relação de regência nominal envolvendo o emprego do CN, que é termo regido. Quando um termo preposicionado se liga a um advérbio ou adjetivo, não há dúvida de que o termo regido é um CN.
No entanto, quando um termo preposicionado liga-se a um substantivo, deve-se fazer uma análise mais criteriosa. Esse substantivo deve apresentar uma transitividade em si mesmo, para ser caracterizado como CN. São casos de substantivos ditos transitivos:
substantivo abstrato de ação, correspondente a verbo cognato que seja transitivo ou que peça complementação adverbial de circunstânciaEx.: inversão da ordem - onde o verbo de "inverter a ordem" é trans. diretoobediência aos pais - onde o verbo de "obedecer aos pais" é trans. indiretoida a Roma - onde o verbo de "ir a Roma" pede adjunto adverbial
substantivo abstrato de qualidade, derivado de adjetivo que se possa usar transitivamenteEx.: certeza da vitória - onde se pode construir "certo da vitória"fidelidade aos amigos - onde se pode construir "fiel aos amigos"
Obs.: se perderem o caráter abstrato, os substantivos deixam de reger CN.

domingo, 14 de dezembro de 2008

SARS VAGARI PERGIT



Caro visitante. Nessa aula você poderá, a partir da pronúncia explicada, treinar sua leitura e ouvir através do link que se segue. Boa leitura e audição. O texto fala sobre a gripe Asiática.



http://www.latinitatis.com/latinitas/audio/nuntii1.htm



Morbus SARS sive severum acutum respiratorium syndroma, quae etiam pneumonia atypica appellatur, non tantum in Asia et America septentrionali grassatur, sed etiam in quibusdam terris Europae vagari coepit. In Finnia primus morbi casus verisimilis in iuvene repertus est, qui paucos dies in urbe Toronto fuerat. SARS rei periegeticae damna in illis quoque terris attulit, in quibus rariores contagiones exstiterunt. Nam viatores Indiam, Indonesiam, Malesiam, Philippinas Thailandiamque eodem modo vitaverunt quam Sinas, Hongcongum et Singapuram, quae morbo maxime afflictantur. SARS peregrinos magis sollicitare videtur quam ictus terroristicus anno proximo in insula Balio factus. Cum homines terras, ubi SARS vagatur, petere non audeant, societates aëriae graviora damna quam inter bellum Iraquicum capiunt. Apud Sinenses morbo affectorum numerus iam quinque milia superat; in toto orbe terrarum aegrotantes sunt plus septem milia, ex quibus mortui circiter sescenti. Hi numeri, admodum approximativi, in dies singulos crescunt. Postquam primus morbi casus mense Februario apud Sinenses apparuit, contagio paulatim per orbem vagata est neque adhuc retineri potuit. Letalitas morbo affectorum ab initio contagionis ad octo fere centesimas aucta est et adhuc augeri posse aestimatur.
QUSAI HUSSEIN MILIARDUM RAPUITUno die ante, quam primae bombae in Bagdatum ceciderant, Qusai, filius praesidentis Saddam Hussein, ingentem summam pecuniae ex argentaria centrali Iraquiae arripuit. Aliquot magistratibus comitantibus in illam argentariam venit et officialibus mandatum praesidentis ostendit, ex quo miliardum dollarorum sibi numeraretur. Neque officiales facere potuerunt, quin illi parerent. Filio igitur praesidentis nongentas miliones dollarorum, quae ex chartulis nummariis centum dollarorum constabant, et centum miliones euronum tradiderunt. Chartularum copia tanta fuit, ut grex virorum, per duas horas laborans, illis tres autocarros oneraret. Nuper magistratus Americani nuntiaverunt maiorem partem praedae forsitan iam mense Aprili a militibus Americanis repertam esse. Nihilo minus rapina a Qusai facta inter maxima omnium latrocinia numeranda est. Si chartulae nummariae ab eo arreptae alia super aliam struerentur, turris pecuniaria uno chiliometro altior ex illis fieret.
PETROBURGUM, URBS CCC ANNORUMPetroburgum, megalopolis Russiae, anniversarium trecentesimum agit. Nam mense Maio, anno millesimo septingentesimo tertio, Petrus Magnus, imperator Russorum, decrevit, ut in faucibus Nevae fluminis castrum Petri et Pauli muniretur. Sollemnitates, quibus origo urbis celebratur, iam incohatae per totam aestatem continuabuntur.
Nuntios Latinos 16.5.2003 redegit Tuomo Pekkanen

quinta-feira, 4 de dezembro de 2008

Em nome do Pai, do Filho e do Espirito Santo e Salmo


In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti. Amen.
V. Introíbo ad altáre Dei.R. Ad Deum qui lætíficat juventútem meam.
Ps. 42, 1-5
Júdica me, Deus, et discérne causam meam de gente non sancta: ab hómine iníquo, et dolóso érue me.
R. Quia tu es, Deus, fortitúdo mea: quare me repulísti, et quare tristis incédo, dum afflígit me inimícus?V. Emítte lucem tuam, et veritátem tuam: ipsa me deduxérunt, et adduxérunt in montem sanctum tuum, et in tabernácula tua.R. Et introíbo ad altáre Dei: ad Deum qui lætíficat juventútem meam.V. Confitébor tibi in cíthara, Deus, Deus meus: quare tristis es, ánima mea, et quare contúrbas me?R. Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: salutáre vultus mei, et Deus meus.V. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper: et in sǽcula sæculórum. Amen.V. Introíbo ad altáre Dei.R. Ad Deum qui lætíficat juventútem meam.V. Adjutórium nostrum in nómine Dómini.R. Qui fecit cælum et terram.

Hymnus Brasiliensis

Historia Hymni

Musica Hymni Brasiliensis a Francisco Emmanuele da Silva (1795-1865) anno 1822 independentiae commemorandi causae composita est. Ioachim Osorius Duque Estrada (1870-1927) anno 1908 carmina scripsit et Mendes de Aguiar in latinam linguam eadem vertit, quae infra leguntur.


Hymnus



Audierunt Ypirangae ripae placidae Heroicae gentis validum clamorem, Solisque libertatis flammae fulgidae Sparsere Patria in caelos tum fulgorem.
Pignus vero aequalitatis Possidere si potuimus brachio forti, Almo gremio en libertatis, Audens sese offert ipsi pectus morti!
O cara Patria, Amoris atria, Salve! Salve!
Brasilia, somnium tensum, flamma vivida, Amorem ferens spemque ad orbis claustrum, Si pulchri caeli alacritate limpida, Splendescit almum, fulgens, Crucis plaustrum.
Ex propria gigas positus natura, Impavida, fortisque, ingensque moles, Te magnam praevidebunt jam futura.
Tellus dilecta, Inter similia Arva, Brasilia, Es Patria electa!
Natorum parens alma es inter lilia,Patria cara,Brasilia!
In cunis semper strata mire splendidis,Sonante mari, caeli albo profundi,Effulges, o Brasilia, flos Americae, A sole irradiata Novi Mundi!
Ceterisque in orbi plagisTui rident agri florum ditiores;Tenent silvae en vitam magis, Magis tenet tuo sinu vita amores.
O cara Patria, Amoris atria,Salve! Salve!
Brasilia, aeterni amoris fiat symbolum, Quod affers tecum, labarum stellatum, En dicat aurea viridisque flammulaVentura pax decusque superatum.
Si vero tollis Themis clavam fortem, Non filios tuos videbis vacillantes, Aut, in amando te, timentes mortem.
Tellus dilecta,Inter similia Arva, Brasilia,Es Patria electa!
Natorum parens alma es inter lilia,Patria cara,Brasilia!

quarta-feira, 3 de dezembro de 2008

Para pensar...


Para treinar a Leitura


Hilaria rerum exterarum ministra
Baracus Obama, praesidens electus Civitatum Americae Unitarum, adversariam suam Hilariam Rodham Clinton ministram rerum exterarum delegit, se maxime confidentem praestantissimae feminae adfirmans. Ut minister rei bellicae Robertus Gates, a Georgio Bush nominatus, permanebit, praefectum vero classis Jacobum Jones munere consiliarii nationalis securitatis fungetur. "Tempus hoc est - ait Baracus - novi diluculi: America eminebit in difficultatibus XXI saeculi superandis et in occasionibus in iisdem difficultatibus latentibus arripiendis." Ad Robertum Baracus mandabit finem bello Iraquico imponere et gregem tromocraticum Al Caëda debellare.
Ne quis de Wilhelmi Clinton uxore suspicetur, antiquus praesidens USAe Hilariae vir cito divulgabit indicem illorum, qui pecuniam instituto benefico a se condito donaverant, et ipsi praesidenti abhinc omnia officia orationes redditus praenuntiabit. Sermonem ante diurnarios Sicagi cum praesidente habens, Hilaria dixit populum Americanum non tantum domi, sed etiam in orbe talem commutationem petiisse, ut vires ad meliora vertantur; se officio suo se totam dicaturam esse. Vel hodierna ministra rerum exterarum Condoleeza Rice Hilariae gratulata est "quae toto ex animo USAm diligat".
Qui tamen repentem commutationem Baraco Obama praesidente fore speraverant, moleste haec nomina ferunt.
Scripsit Herimannus Novocomensis - 01/12/2008 23h39

domingo, 30 de novembro de 2008

1.1- Regras de Pronúncia Latina



A pronúncia a ser abordada é a pronúncia romana, chamada, também, de pronúncia eclesiástica:
a) As vogais, quase sempre, mantêm seu som original, em qualquer posição que ocupem no vocábulo, evitando-se pronunciar o “o” como “u” e o “e” como “i” no final das palavras;
b) Os ditongos “ae” (æ) e “oe” (œ) pronunciam-se como “e”. Por exemplo: nautæ (náute), pœna (péna).
Obs.: Nas palavras de origem grega, e também em muitas de origem latina, o ae e o oe, cada vogal deve ser pronunciada separadamente. Quando tal palavra tiver tal peculiaridade o e virá com um trema sobre ela “ë ”, p.ex.: poëta (poeta). Contudo não é obrigatório o uso do trema. Só se exige quando pode haver confusão entre duas formas, p.ex.: aëris, genitivo de aër, o ar; e aeris, genitivo de aes, bronze. Em geral os livros litúrgicos trazem acentuação, quando necessário com trema. Por fim, nos ditongos o acento fica sobre a primeira das duas vogais, p.ex.: aurum (áurum), euge (éuge), déinde e não deínde.
c) C diante do e e i soa sempre como tche, tchi : Cicero (tchítchero), Cœlum (tchélum);
d) A letra “L” não tem som de “u”, mas da própria letra, como a palavra “sol” falada no Rio Grande do Sul ou em Portugal.
e) ch soa também como k: pulcher (púlker), Charĭsma (karisma);
f) g sempre como dge ou dgi: angelus (ándgelus), Georgĭcæ (Dgeordgitche);
g) gn tem som de nh: agnus (anhus - cordeiro)
h) h é geralmente mudo, excerto nas palavras mihi e nihil nas quais o h tem som de k; (miki, nikil);
i) O j (i consonante) não era usado pelos Romanos nas escrita; havia porém, diferença na pronúncia. A distinção entre i e j é posterior à idade média. O I consoante (j) quando precede uma vogal, tanto no principio como no meio da palavra: ianua = janua, porta; coniuratio = conjuratio, conjuração; em todos os outros casos é vogal. P.ex.: ais, tu o dizes, etc. Nos livros eclesiásticos na maioria das vezes o j é substituído, na escrita, pelo i;
j) m e n nunca são nasais: Campus (ká-m-pus, e não kãpus)
h) r nunca como rr: Roma (róma, com o r pronunciado como em barato)
m) s sempre como ss: rosa (róssa)
n) u do grupo qu é sempre pronunciado: qui, quem (kúi, kúem)
o) v sempre como u: vita (uíta) (no latim eclesiástico o v tem som de v mesmo não sendo substituído por u, salvo raras exceções. Em muitos livros recentes, o v é sempre substituído, na escrita, pelo u);
p) x como ks: maximus (máksimus), como a palavra fixo em português;
q) O t originalmente se pronunciava sempre como o som do t português. Foi no período da decadência da língua latina que prevaleceu o uso de pronunciar esta consoante como ci antes do i (i breve) seguido de vogal, p.ex.: propitĭus (propícius), propicio; amititĭa (amicícia), amizade. Este uso se conserva também no caso vocativo singular dos nomes próprios em us da segunda declinação, onde se suprimiu a vogal e, depois do i, p.ex.: Horati, que se pronuncia Horaci, Horacio; Tati, pron. Taci, Tácio entre outros.
Pronuncia-se sempre como em português:
1) Se for seguido de um ī (longo) ou acentuado, p.ex.: totīus e petiēram, pron. totíus, petiéram.
2) Se for precedido de s, x ou t, p.ex.: hóstia, Bruttĭum misĭio, justĭor.
3) Nos vocábulos gregos e estrangeiros, p.ex.: Miltĭades, Beotia, Ægyptĭus.
4) Na antiga desinência em ier do infinitivo, p.ex.: patĭer por pati, nitier por niti, em vitĭum gen./pl. de vitis, videira, para diferenciá-lo talvez de vitĭum, ii n., vicio
n) Os conjuntos qu e gu pronunciam-se sempre como se houvesse um trema no “u”;
o) o grupo “ph” tem o som de “f”.
p) z como dz: Zeus (dzeus)
q) y é pronunciado como o “i”
r) sc antes de e e i tem soa como ch. Adulescentĭbus (adulechéntibus)
s) as letras restantes (a, b, d, e, f, i, l, o, p, t, y) são pronunciadas como em português.
Última observação: letras dobradas como ll, tt, mm, etc., devem ser pronunciadas separadamente: uma coisa é coma e outra é comma.

LECTIO PRIMA


REGRAS DE PRONÚNCIA E ACENTUAÇÃO LATINA
1. ALFABETO LATINO: COMPOSIÇÃO E PRONÚNCIA DAS LETRAS

O alfabeto latino primitivo era composto de 21 letras, ou seja, o mesmo alfabeto do português atual, excluindo-se o J, o V e o Z, mas incluindo-se o K. As letras I e U tinham valores ora de consoante, ora de vogal, conforme o contexto fônico do vocábulo. Por exemplo, o I e o U tinham valor de consoante quando vinham precedendo uma vogal, em qualquer posição na palavra. Nos demais casos, tinham valor de vogal. Daí encontrarem-se expressões do tipo: SVB VMBRA ALARVM TVARVM ou invés de SUB UMBRA ALARUM TUARUM. (Sob a sombra de tuas asas).
O sinal K foi logo no início aceito, por influência da língua grega. Também por essa mesma influência, a fim de facilitar as transcrições literárias, foram incorporados os sinais Y e Z. Mais tarde, lá pelo século XVI, foram incorporados à escrita latina também os sinais J e V, certamente por influência das próprias línguas neo-latinas, então já existentes. Com a incorporação destas vogais e consoantes o alfabeto latino passou existir com 24 letras.

sexta-feira, 28 de novembro de 2008

Pater Noster



Pater noster


Pater noster, qui es in caelis:sanctificétur nomen tuum;advéniat regnum tuum;fiat volúntas tua, sicut in caelo, et in terra.Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;et dimítte nobis débita nostra,sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;et ne nos indúcas in tentatiónem;sed líbera nos a malo.

quinta-feira, 27 de novembro de 2008

INITIUM



Salve amice! Ut vales?
Hodie, hoc blog instituimus ad praeceptionem latinitatis.